Tomas de Smidt | eigenaar

Rederij ‘t Smidtje: wat begon als een uit de hand gelopen hobby, groeide in een periode van 22 jaar met een boot per jaar.
Mooiste initiatief in de stad: “af-en-toe zie ik Plastic Whale voorbijkomen, waarbij je als bedrijfsuitje plastic flessen en rommel uit de grachten gaat halen. Fantastisch!”

Ziet zelf overal kansen en laat zich niet tegenhouden door stroef beleid. Heeft zijn hele vloot al elektrisch en denkt dat vervoer over water de toekomst kan zijn.

Barsten uit onze voegen

“Toen ik in 2002 startte, was er maar één andere collega die zich ook richtte op varen met groepen. Dat bestond toen eigenlijk helemaal niet. Ik schipperde zelf nog door de grachten, maar de telefoon ging steeds vaker dus het bedrijf groeide snel. Nu zijn het vier bedrijven en afgelopen Kerst verstuurden we 134 kerstpakketten. We liggen al bijna 20 jaar met ons kantoor aan de Hobbemakade en barsten inmiddels uit onze voegen. Om hier verder te groeien hebben we plannen neergelegd bij Gemeente Amsterdam, maar het is erg onzeker of we dat voor elkaar krijgen.”

Dupe

“Het voor elkaar krijgen van ligplaatsvergunningen gaat stroef. Sowieso vind ik het contact met de gemeente en het beleid stroef. Er lijkt standaard het woordje ‘nee’ op de agenda te staan. Helaas nemen we nu vaker een advocaat in de arm om zaken voor elkaar te krijgen, maar dat is natuurlijk wel heel jammer. Vooral omdat je de toerist bedient die Gemeente Amsterdam toejuicht. Sommige ondernemers zoeken wellicht ook het randje op. Ik begrijp dat ze daartegen optreden, maar jammer als iedereen hiervan de dupe is. Wij kijken maar gewoon naar de mogelijkheden die er juist wel zijn.”

Geen welkom gevoel

“De blowende toerist bedienen wij niet. Dat is een bewuste keuze, vooral omdat ik een veilige werkomgeving wil voor ons team. Tegenwoordig is vijfentachtig procent van onze business zakelijk. De oma die haar verjaardag viert zien we steeds minder. Het Aziatische publiek lijkt Amsterdam ook slechter te vinden sinds corona. Wij zien ze nauwelijks. Het zijn vooral groepen uit buurlanden die met ons varen: Duitsers, Belgen en Fransen. De touringcars uit de binnenstad weren is lastig in het contact met buitenlandse touroperators. Het voelt alsof ze niet welkom zijn terwijl dit juist de ‘kwaliteitstoerist’ is.”

Verbindingen over water

“Mijn mening? Daar waar een deurtje dichtgaat, gaat er ook weer eentje open. Zo zijn we door een aantal touroperators benaderd om verbindingen te leggen over het water. Nog niets concreet, toch leuk! Tijd blijft daarbij een dingetje bij vervoer over het water. Je mag maar zes kilometer per uur. Dat is wandeltempo. Stel, je zet een soort kiss-and-ride module op, waarbij bussen, mensen bij de RAI afzetten en ze per boot naar bijvoorbeeld het Rijksmuseum brengen. In dat geval zijn verbindingen over het water een oplossing. Zo zijn er natuurlijk talloze routes te bedenken.”

Varend vergaderen

“Om mee te gaan met de tijd, zijn we altijd bezig met productontwikkeling. Luisteren naar wat de klant nou wil. Waar worden ze blij van? Zo staan we op trouwbeurzen, maar we bedienen ook de zakelijke markt. We faciliteren in vergaderruimtes maar dan op het water, dat is eigenlijk ook wel iets unieks. Maar denk ook aan pizza cruises, de cheese & wine cruise, een samenwerking met Brouwerij ’t IJ. We zitten nu zelfs in Haarlem, waar het contact met de gemeente overigens een stuk soepeler gaat.”